ufny

ufny
{{stl_3}}ufny {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ufnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_14}}vertrauensvoll{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}zuversichtlich {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}człowiek \ufny w swoje zdolności {{/stl_22}}{{stl_14}}ein Mensch{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}der Vertrauen in {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}auf{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}seine Fähigkeiten hat {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ufny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ufnyni, ufnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ufa, spodziewa się dobra od kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ufne dziecko. Ufny we własne siły. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ufny — ufnyni, ufnyniejszy «ufający komuś, czemuś, pewny czegoś, będący dobrej myśli; wyrażający zaufanie» Ufny człowiek. Ufny w swe siły, w potęgę rozumu. Ufne oczy, spojrzenie …   Słownik języka polskiego

  • miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny

  • dufny — dufnyni, dufnyniejszy 1. książk. zwykle w zwrocie: Dufny w siebie a. w sobie «pewny siebie, zarozumiały, pyszny» 2. daw. «ufny, pełen wiary» …   Słownik języka polskiego

  • łatwowierny — łatwowiernyni «łatwo we wszystko wierzący; ufny, naiwny» Ktoś łatwowierny jak dziecko …   Słownik języka polskiego

  • pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… …   Słownik języka polskiego

  • ufnie — ufnieej przysłów. od ufny Ufnie patrzeć w przyszłość. Pies ufnie usposobiony do ludzi …   Słownik języka polskiego

  • wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… …   Słownik języka polskiego

  • zbyt — I m IV, D. u, Ms. zbycie, blm «sprzedaż, możność sprzedawania towarów; pierwsze ogniwo sprzedaży łączące sferę produkcji ze sferą obrotu» Korzystny, łatwy zbyt. Zbyt na towary, na artykuły przemysłowe. Rynek zbytu. Organizować, rozszerzyć,… …   Słownik języka polskiego

  • łatwowierny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, łatwowiernyni {{/stl 8}}{{stl 7}} łatwo wierzący we wszystko; zbyt ufny, naiwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jest zbyt łatwowierny, łatwo go oszukać. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • prawiczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, D. prawiczekczka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, który nie współżył płciowo z kobietą {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”